Jak efektywnie ułożyć drewnianą podłogę? Kilka praktycznych porad

Wybrany wzór ułożenia podłogi jest zależny od kilku czynników. Niektóre z nich mają ścisły związek z właściwościami drewna a inne z wielkością pomieszczenia i warunkami optycznymi.

Jak ułożyć drewnianą podłogę?

Prawidłowe ułożenie elementów wchodzących w skład drewnianej podłogi ma ogromne znaczenie nie tylko w kontekście jej prezencji, ale przede wszystkim – jej trwałości i funkcjonalności. Drewno jest materiałem niezwykle plastycznym, które ze względu na swoje właściwości zmienia po pewnym czasie własną charakterystykę. Oddziałujące na nie siły, mogą wtedy doprowadzić do poważnych zmian w obrębie podłogi a w konsekwencji – nawet do jej zniszczenia.

W poniższym artykule przedstawimy czynniki mające bezpośredni wpływ na ułożenie poszczególnych elementów podłogi względem siebie. Podzielimy je według określonych kryteriów i zdefiniujemy, kiedy są one istotne z punktu widzenia użytkownika podłogi a kiedy nie.

Co może mieć wpływ na wzór układania podłogi?

Jak już wspomnieliśmy, wzory układania podłogi drewnianej mogą być zależne od szeregu czynników. Niektóre z nich są bardziej a niektóre mniej istotne. Oto najważniejsze z nich.

1. Rodzaj wykorzystywanego drewna. Ułożenie poszczególnych elementów podłogi drewnianej jest zależne od rodzaju drewna i jego właściwości fizycznych. Drewno o dużym współczynniku skurczu będzie wymagało takiego sposobu ułożenia poszczególnych desek, by jak najefektywniej zminimalizować powstałe na skutek wysychania szczeliny. Z kolei drewno o małym współczynniku skurczu nie będzie w istotny sposób zmieniało swojej objętości. Będziemy więc mogli układać je w dowolny sposób.
2. Kierunek padania światła. Kolejnym czynnikiem na który trzeba zwrócić uwagę to kierunek padania światła. Poszczególne składowe podłogi drewnianej powinny być ułożone właśnie w tym kierunku. Dzięki temu padające na nie światło podkreśli walory estetyczne drewna i zwiększy jego potencjał dekoracyjny.
3. Pole powierzchni podłogi. Rozmiar podłogi ma bardzo duże znaczenie w kontekście wyboru określonego wzoru ułożenia elementów drewnianych. Im jest ona większa, tym na większej powierzchni dochodzi do skurczu objętości drewna. Przedkłada się to oczywiście na możliwość powstania znacznie większych szczelin pomiędzy deskami. Dlatego przy bardzo dużych pokojach zaleca się stosowanie wzorów, które minimalizują to zjawisko. Z kolei małe pomieszczenia dają większe możliwości w kontekście wyboru interesującego nas wzoru.
4. Różnice we właściwościach poszczególnych rodzajów drewna. Czynnik ten ma znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy układamy podłogę z kilku rodzajów drewna. Każde z nich ma inny współczynnik skurczu i twardość, co może mieć bardzo negatywne znaczenie w przypadku ich złego doboru.
5. Kwestie aranżacyjne – wzory układania podłogi drewnianej będą również zależeć od tego, jak zaaranżujemy konkretne pomieszczenie. Optymalnym rozwiązaniem jest dopasowanie rodzaju i barwy podłogi drewnianej do umieszczonych w pokoju mebli.
6. Własne upodobania – ten czynnik również jest bardzo istotnym kryterium przy doborze odpowiedniego rodzaju i wzoru podłogi. Warto jednak zaznaczyć, że nie powinien mieć on pierwszeństwa w sytuacji, gdy dany rodzaj drewna nie sprawdza się w przypadku konkretnego wzoru. W przeciwnym razie, może to doprowadzić do uszkodzenia a nawet zniszczenia podłoża.

Rodzaje drewna a wzory układania podłóg

Przy doborze wzoru układania podłogi warto brać pod uwagę nie tylko własne upodobania, ale przede wszystkim – trwałość podłogi i wykorzystany do jej budowy materiał. W zasadzie wszystko rozbija się o właściwości drewna wchodzącego w jej skład. Im jest ono mniej kurczliwe, tym większą liczbę wzorów możemy w jego wypadku zastosować.

1. Doussie, merbau, teak, iroko albo krajowy dąb, klon i czereśnia – te rodzaje drewna można układać w różne wzory, gdyż posiadają one niewielki współczynnik skurczu. W efekcie ułożone np. na cegiełkę nie będą generować niepotrzebnych szczelin.
2. Buk, brzoza, grab, sucupira, afromosia, guatambu, kempas czy wenge – są to znacznie mniej stabilne rodzaje drewna. Dlatego układanie bardzo szerokich desek w cegiełkę, lub wzór pokładowy, nie ma najmniejszego sensu. W wypadku tych gatunków drewna, chcąc układać je we wzór pokładowy powinniśmy użyć desek o mniejszych szerokościach, proponujemy 7cm-12cm.
3. Jesion – jest to drewno o skurczu pośrednim, to znaczy większym niż w przypadku dębu, ale mniejszym niż w przypadku np. buku. W jego przypadku wzory układania podłogi drewnianej mogą być dowolne, o ile podłoga nie jest zbyt rozległa.

Rodzaje wzorów parkietu

W powyższych zestawieniach operowaliśmy nazwami poszczególnych metod układania podłóg drewnianych. Poniżej przedstawiamy krótki opis każdej z nich, który w nieco dokładniejszy sposób zdefiniuje różnice pomiędzy nimi.

1. Jodełka – jest to jeden z najpopularniejszych wzorów ułożenia podłóg drewnianych. Niestety, w niewielkich pomieszczeniach może on być po prostu nieekonomiczny. Zwłaszcza, że wiąże się on z koniecznością częstego przycinania deszczułek, co niepotrzebnie zwiększa koszty użytego materiału. W “jodełce” klepki układa się pod kątem 45 lub 90 stopni względem ścian. Co ważne – każda z nich musi mieć taki sam rozmiar. Ciekawostką niech będzie fakt, że wzór ten może występować w kilku odmianach – podwójnej, potrójnej itd. Rzecz jasna bardziej ułożenie bardziej złożonej “jodełki” będzie miało sens wyłącznie w przypadku relatywnie większych pomieszczeń.

2. Cegiełka – ten wzór można ułożyć z klepek o różnej długości. Zaletą tej metody jest duża jednolitość podłogi w przypadku wyboru stosunkowo długich elementów składowych. W przypadku wyboru tejże metody, należy wybierać klepki z wypustami umiejscowionymi wyłącznie z lewej, bądź wyłącznie z prawej strony. Nie można łączyć klepek z wypustami lewymi i prawymi.

3. Drabinka – jest to z pewnością bardziej złożony wzór. Podczas jego układania można wybierać deszczułki o różnej długości. Z kolei klepki rozmieszczone pionowo układamy z dłuższych deszczułek, a te poziome – z krótszych. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, by w tym wzorze móc wprowadzić pewne modyfikacje.

4. Wzór koszykowy – należy do rzadziej wybieranych wzorów. Wygląda jak połączone ze sobą kwadraty. Poszczególne deszczułki układa się w sposób równoległy do ścian (opcjonalnie pod kątem 45 stopni). Do ułożenia tego wzoru są niezbędne klepki, których długość musi być dokładnie zwielokrotnieniem ich szerokości. Do prawidłowego ułożenia wzoru potrzebna jest jednakowa ilość deszczułek z lewymi i prawymi wypustami. Im mniejsze deszczułki wprowadzi się do tego wzoru, tym będzie on w większym stopniu przypominał mozaikę.

5. Wzór holenderski – jest on jednym z najrzadziej spotykanych wzorów. Jego ułożenie polega na przeplataniu kilku klepek ułożoną prostopadle do nich kolejną klepką, umiejscowioną w połowie ich długości. We wzorze tym bardzo istotne jest to, by długość deszczułek pionowych, stanowiła wielokrotność szerokości poziomych.

6. Szachownica – jest to jeden z popularniejszych wzorów układania podłogi, głównie ze względu na relatywnie prosty montaż. Wzór ten składa się z kwadratów, zbudowanych z deszczułek ułożonych pionowo i poziomo. Kwadrat ułożony z pionowych deszczułek jest poprzedzony kwadratem ułożonym z deszczułek poziomych, tak samo jak w szachownicy, gdzie mamy do czynienia z przeplatającymi się polami białymi i czarnymi.

Wyróżniamy jeszcze inne wzory układania podłogi drewnianej (wzór gabinetowy, francuski, bursztynowy, monaco itd). Są one jednak jeszcze bardziej złożone a co za tym idzie – znacznie rzadziej spotykane.

Podsumowując, na wybór wzoru ułożenia podłogi drewnianej powinien zależeć od szeregu czynników, wśród których najważniejszym kryterium jest oczywiście rodzaj wykorzystywanego do tego celu drewna. Pozostałe kryteria również są istotne, ale wybierając odpowiedni wzór powinniśmy je traktować jako drugoplanowe. W przeciwnym razie kosztowna inwestycja, jaką z pewnością jest nowa podłoga, może okazać się dotkliwą stratą finansową.